Op zondag 2 juni om 14.00 organiseerden ATD Vierde Wereld Zuid Limburg samen met de Andreas parochie en stichting Turba het Thema Theater “Zelf Sjöldj” in de Andreas-parochie.
Het aanwezige publiek was unaniem: een geweldige voorstelling, professioneel in de beste zin van het woord. De voorstelling ging over armoede en wat dat met mensen doet. De opening was spectaculair. Een acteur wilde eerst wat cijfers geven over armoede in Nederland.
Een op de vijf mensen heeft in ons land risico-volle schulden: gewone mensen zoals u en ik lopen kans in armoede te geraken! Bij 850.000 mensen in ons land komt elke maand te weinig geld op de bankrekening binnen om in de meest elementaire basisbehoeften te kunnen voorzien. Maar toen begon een mevrouw uit het publiek te roepen en protesteren: allemaal die getallen en statistieken, maar hoe zit het nou met de mens-en zelf die in armoede zitten, daar gaat het toch om? Ze bleef maar protesteren en hield niet op.
De helft van het publiek begon zich er mee te bemoeien en wilde de vrouw sussen en maande haar tot kalmte. De gemoederen liepen hoog op, en wie weet zou het op een ruzie in zijn uitge-lopen als de vrouw er niet nog een schepje bovenop had gedaan en tot verbijstering van het publiek naar voren stormde, het podium op, en daar verder ging met het aanklagen van wat er in ons land gebeurt.
Toen ging het publiek een licht op: de scene was onderdeel van de voorstelling. In één klap was iedereen klaarwakker en was de toon gezet van een voorstelling die zo verder ging.
Om dat klaar te spelen moet je kunnen toneel-spelen, en dat kunnen de acteurs van Turba!
In minder dan een uur tijd kwam door een ononder-broken stroom van sketches en liedjes een heel scala van ervaringen van armoede voorbij, die allemaal raak waren en het hart beroeren. Ervaringen die niet waren verzonnen maar echt gebeurd: het ThemaTheater heeft gepraat met mensen in armoede en hun vaak schrijnende verhalen tot theater verwerkt. Dat je naar theater zit te kijken en beseft: het gaat om echte mensen, om wat echt is gebeurd en nog altijd om ons heen gebeurt, ook dat maakte de voorstelling bijzonder.
Een succesvolle ondernemer met 30 mensen in dienst gaat op de fles omdat de spanningen in zijn huwelijk doorwerken op zijn werk en een aantal goede verkopers vertrekken: het begin van het einde van de zaak en het begin van de odyssee van de schuldsanering. Echt arm voelde de man zich toen hij bij een wandeling merkte dat hij natte voeten kreeg en stiekem plastic zakjes over zijn sokken deed voordat hij zijn kapotte schoenen weer aantrok om dapper verder te wandelen. Of iemand die voor haar kinderen de pot pindakaas staat leeg te schrapen tot de allerlaatste restjes er uit zijn voor op de boterham.
Ja, het kan ook u en mij overkomen, al denkt u misschien van niet. Heel mooi vond ik ‘Wie van de drie’: waaraan denkt iemand die arm is, bij de letter A: aan ‘aandeel’, ‘armoede’ of ‘aandacht’? Of bij de letter G: aan ‘geld’ of aan ‘geluk’?
Een zin die me bij zal blijven, is dat in een situatie van onoplosbare problematiek “de drank vaak komt als onverwacht bezoek”.
De voorstelling eindigde met een lied: ‘Doot get’ (Doe iets). Dat was gericht aan de arme mensen die hun verantwoordelijkheid moeten nemen om hun situatie het hoofd te bieden – de kop in het zand steken en alle post ongeopend bij het oud papier deponeren lost niets op.
Maar het was ook gericht aan degenen die niet arm zijn: kom in actie! Na afloop van de voor-stelling was er nog een interactief moment tus-sen spelers en publiek waarbij de aanwezigen gedwongen werden tot nadenken over wat arm zijn betekent.
Want laten we eerlijk zijn: arm zijn is niet leuk, en als het even kan, richten we onze aandacht liever op iets anders. “Zij”, zeggen we dan al gauw, zijn het immers “zelf sjöldj”.
Dank aan Stichting Turba, de Provincie Limburg en het Kansfonds die deze prachtige voorstelling hebben mogelijk gemaakt !
De redactie bedankt Rob Pauls (Andreas-parochie) voor het verslag en de foto’s
Dutch
Arabic
English
French
German
Italian
Portuguese
Russian
Spanish